Ένα από τα παιδιά του Κώστα Δημουλά , από το 2003, αφού συνταξιοδοτήθηκε αποφάσισε να γυρίσει στην γενέτειρά του και να στήσει τη δική του φάρμα.
Με
ορμητήριο το πατρικό του σπίτι , το οποίο και ανακαίνησε και την αγάπη του για τα ζώα έστησε τη δική
του μικρή επιχείρηση. Βοηθό και ακούραστη συμπαραστάτης του η γυναίκα του, Δροσιά
Δημουλά.
Άλογα, στρουθοκάμηλοι, παγώνια, πρόβατα αλλά και ελαφάκια
πλαισίωναν τη φάρμα του.Βέβαια η κρίση χτύπησε και τη δική του πόρτα, γι΄αυτό
σήμερα μόνο τα άγρια ελαφάκια μπορεί να θαυμάσει κανείς να τρέχουν εδώ κι εκεί
στο κτήμα.
Από
την είσοδο κιόλας του σπιτιού σε μεθάει γλυκά ο ασπροντυμένος φράχτης από
γιασεμί. Οι φύλακες του σπιτιού, 2
χαριτωμένα θηλυκά σκυλάκια, περισσότερο διάθεση για παιχνίδια έχουν παρά άγριες
διαθέσεις.
Όπου και να στρέψεις το βλέμμα γύρω σου θα δεις διάχυτη
την αγάπη της οικοδέσποινας στα λουλούδια .
Στην είσοδο του διώροφου σπιτιού, μας καλωσόρισαν ο
Νικήτας και η Δροσιά Δημουλά. Το σπίτι χτίστηκε το 1945 από τον πατέρα Κώστα
Δημουλά, όταν το πατρικό τους ψηλά στην Κιάφα κάηκε από τους Γερμανούς στην
κατοχή. Δώδεκα νοματαίους αριθμούσε το καινούργιο σπιτικό που εξ ολοκλήρου ήταν
φτιαγμένο από χωματόπλιθα. Οι γονείς , εννέα παιδιά και η γιαγιά βίωναν την
δύσκολη καθημερινότητα μέχρι το 1965 όπου τα παιδιά μεγάλωσαν και το καθένα
τράβηξε για την πρωτεύουσα, την πόλη με τις πολλές ευκαιρίες για μια καλύτερη
ζωή.
Ο τεράστιος πλάτανος και το έλατο παραδίπλα ,προστατεύουν το
σπίτι από τα αδιάκριτα βλέμματα του
ήλιου τους καλοκαιρινούς μήνες και
λειτουργούν σαν αιρκοντίσιον,εντελώς ανέξοδα.
Οι πρωταγωνιστές της φάρμας
αποδείχτηκαν σκληρά καρύδια και καθόλου συνεργάσιμοι. Καμουφλαριστήκαμε πίσω
από πρασινάδες , έτσι στα μουλωχτά, σαν τους παπαράτσι που πασχίζουν για μια
πικάντικη φωτογραφία όπου θα φιγουράρει στα κουτσομπολίστικα περιοδικά τους.
Η άγρια ομορφιά σε όλο το
μεγαλείο της.
Από ΣΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου